Yeni Anne notları…

Hafta Hafta Blogcu Gebe bölümü beklenenden erken olarak 35 hafta 3 günün sonunda son buldu.

Şimdi sıra Yine Yeni Anne‘de…

Tecrübeli de olsam, birçok şeyi yeni bebeğimle birlikte ilk kez yaşayacağım.

Bir yandan da bu işi ikinci kez yapıyor olmanın rahatlığını yaşıyorum.

Haftalık izlenimlerime burada yer vererek hem kendime notlar tutacak, hem de bu işi yaşayanlarla, yaşamayı planlayanlarla tecrübelerimi paylaşmış olacağım.

Başlıyorum:

—

İlk haftadan izlenimler:

Derin’in sürpriz doğumunun ardından hastanede iki gece geçirdikten sonra evimize döndük. Doğum hikâyemi hazırlama aşamasındayım, yakında paylaşacağım.

Eve geldiğimiz son bir haftada yaşadıklarımızı konu konu özetleyecek olursam şöyle bir tablo çıkar ortaya:

BEBEK BAKIMI NOTLARI:

Niyetimiz Derin’in sünnetini hastaneden çıkmadan halletmekti, ancak sünneti yapacak olan cerrah bizimkinin pipisini yenidoğan sünneti için uygun görmedi. Maalesef 1-1.5 yaşını beklemek zorundayız şimdi. O zaman genel anesteziyle yapacaklarmış, şimdiden düşündükçe afakanlar basıyor beni…

Tabii bu durumda göbek bakımından başka bakımlık bir durum kalmadı. Göbeğini düşmeden önce hastanede verdikleri alkollü bezlerle temizliyorduk. Beşinci günde göbek düşünce o sayfa da kapandı.

Daha önce Deniz’de ıslak mendil kullandığımı ancak bu sefer bu konuya şüpheli yaklaştığımdan bahsetmiştim. Henüz pamuk uygulamasına geçmedim, daha doğrusu doğuma hazırlıksız yakalandığımız için daha önce bahsettiğim hazır pamukları edinme fırsatım olmadı. Yakında gerçekleşecek bir “proje” olarak beklemede…  O zamana kadar yenidoğan ıslak mendilleri kullanıyoruz.

Derin’in tırnaklarını şimdiye kadar iki kez törpüledim. İlki doğduğunun ertesi günü hastanede, ikincisi iki gün önce evdeydi. Bir arkadaşımın hediye olarak aldığı bakım setiyle birlikte gelen kâğıt törpüyü kullandım. Şimdilik kesmeme gerek kalmadı. Zaten istesem de kesemezdim, o kadar küçükler ki…

Hastaneden çıkışımızın henüz bir haftası dolmamış olmasına rağmen, bugün itibarıyla tamı tamına 50 bebek bezi harcamış bulunuyoruz. Buna hastanede değiştirilenler dahil değil. Bebek yapmayı düşünenleri bu masraf kalemini de dikkate almak konusunda uyarmak isterim. (Bu sayımı yapmak konusunda emeği geçen ve kirli bez haznesini boşaltırken beni kırmayarak kokulu bezleri tek tek sayan anneme teşekkürü bir borç bilirim!)

Bu 50 bezin yaklaşık 30-35 tanesi benim, 2 (evet, İKİ) tanesi Doğan’ın, geri kalanları da annemin elinden geçti. Doğan, çok da işine gelir bir şekilde, Derin’in henüz çok küçük olduğunu, o yüzden çekindiğini ileri sürerek alt değiştirme olayına henüz yeni giriş yaptı. (Ancak her nedense Derin’in küçüklüğü iş onu pıncırmaya gelince söz konusu olmuyor!)

Derin’in altını değiştirirken pipisinin üstünü örtmezsek önüne gelen her şeyi (kendi yüzü gözü de dâhil olmak üzere) suluyor. Dolayısıyla alt değiştirme masası olarak hazırladığımız masanın üzerindeki sepette ıslak mendil, bez ve krem gibi ihtiyaçların yanı sıra bir de kutu mendil bulunduruyoruz. Altını açmaya başlarken pipisinin üstüne bu kâğıt mendillerden koyuyoruz ki etrafı sulamasın.

ANNE BAKIMI NOTLARI:

Bu doğumdan sonra ilkine göre daha da çabuk toparladım diyebilirim. Sanırım yırtılmanın geçen seferki kadar fazla olmamasıyla çok ilgisi var. Doktorumun “dikiş atmasam da olurdu” dediği yırtık beni hemen hiçbir şekilde etkilemedi. Çok daha rahat oturup kalktım bu sefer.

Rahim kasılmaları ilk birkaç gün sürdü. Hastanedeki ilk gece kasılmaların ağrısından uyuyamadım. Minoset’le hafifledi neyse ki… Sonraki iki gün boyunca özellikle de emzirdiğim sıralarda oldukça rahatsız etti. Eve geldiğimizin ertesi gününde ise hemen hiçbir şey kalmamıştı. İşte rahim böyle mucizevî bir organ! Koskoca bebeği taşıyacağım diye ilk boyutunun 1000 katına çıkıyor, sonrasında ise birkaç gün içinde eski haline dönüyor!

Kanama da daha az oldu bu kez, neden bilmem… Şimdilerde hiç kalmadı diyebilirim. Yine de uzun süreyle ped kullanmanın verdiği bir rahatsızlık var. Bu noktada “pamuksu” dokulu pedleri kullanmanın önemini kavradım. Çok daha az tahriş ediyorlar. Dolayısıyla benim durumumdaki yeni annelere bir tavsiye: Hangi marka ped alırsanız alın, üst yüzeyinin “pamuksu doku” olmasına dikkat edin. Çok fark ediyor.

Şu sıralar yaşadığım en büyük sıkıntı tabii ki göğüslerimle ilgili… Ancak onu da bu konuda oldukça bilgili bir hemşirenin sayesinde aşacağım gibi görünüyor. Detaylar aşağıda…

Göğüs uçlarını rahatlatmak adına yine Lansinoh krem kullanıyorum, memnunum.

Sızıntıyı önlemek için de Medela göğüs pedlerini kullanıyorum. Lansinoh’nunkiler de aynı işlevi görüyor, ancak biraz daha kalınlar, dar bir şey giydiğinizde izi çıkabiliyor. (Gerçi bu koca memelerle dar bir üst giyeni de alkışlamak lazım, o ayrı!)

Dün (doğumun ertesindeki 8. gün) itibarıyla hamileliğim boyunca aldığım yirmi (evet, YİR-Mİ!) kilonun 10’unundan kurtulmuş bulunuyordum. Bunu ilk etapta “10 kilo verdim!” diye ifade etmiştim, ama düşününce ben hiçbir şey yapmadım ki… Asıl iş bundan sonra başlıyor, bakalım kalan 10 kilodan kurtulmam ne kadar sürecek, nasıl olacak. Öncelikle süt yapsın diye önüme dizi dizi konulan kaynar, baklava, şekerpare gibi mamalardan uzak durmam lazım.

Her ne kadar zırt deyince ağlamaya meyilli olsam da Lohusa Depresyonu gibi bir sıkıntım henüz yok. Ancak GÖZÜ DÖNMÜŞ LOHUSA SENDROMU’ndan muzdaripim. Nedir o? Şudur: Özellikle de bebeği emzirmenin hemen sonrasında günlerdir aç kalmışımcasına, önüme ne gelirse yiyorum. Bunun tek çaresinin emzirmeden önce ağzıma bir şeyler atmak olduğunu fark ettim. Aynı sıkıntıyı yaşayan yeni annelere tavsiyem budur: Bebeğinizi emzirmeden önce ağzınıza iki lokma da olsa bir şeyler atın!

UYKU NOTLARI:

Derin’in şu andaki uyku düzeni 2 buçuk ila 3 buçuk saatlik bloklar halinde değişiyor. Daha doğrusu şöyle: kurulu saat gibi, aşağı yukarı üç saatte bir uyanıyor, yaklaşık bir saat süren meme emme-gaz çıkarma-alt değiştirme seansının sonunda yine uyuyakalıyor. Bundan yaklaşık iki saat sonra tekrar uyanıyor.

Bu durumda ben de geceleri iki-iki buçuk saatten toplam 4-5 saat kadar uyuyabiliyorum. Böyle yazınca çok az gibi geliyor, ama bir şekilde idare ediyorum. Yeni annenin süper gücü olsa gerek bu…

EMZİRME NOTLARI:

Derin’in Salı günlü ilk kontrolünde alması gerekenden daha az kilo aldığını öğrendik. Doktoru bebekte bir sorun olmadığını, “teknik” (emzirmeyle ilgili) bir durumun söz konusu olabileceğini söyleyerek bizi konuda oldukça bilgili bir Beyhan Hemşire’ye yöneltti.

Derin’i emzirirken beni izleyen Beyhan Hemşire sonunda emzirmeyle ilgili şu noktalara değindi. Faydalı olacağını düşünerek burada yer veriyorum:

• Emzirirken mümkün olduğunca dik oturulmalı, kaykılınmamalıymış. Böylece sütün bebeğin ağzında birikmesi önlenmeli ve sütü yutmasına yardımcı olunmalıymış. Memeyi verirken alttan desteklemeli, böylece bebeğin ağzındaki ağırlıyı azaltılmalıymış.

• Sütün yeni geldiği ilk günlerde göğüslerde fazlaca şişkinlik oluyor. Ben bu şişkinliği alıp almamak adına sütü sağmak konusunda tereddüt yaşıyordum, dayanılmayacak noktaya gelinceye kadar da sağmıyordum. Ne de olsa “çektikçe gelir” ya, çekmeyeyim ki gelmesin diye düşünüyordum. Doğru mu? YANLIŞ! Şişen ve sertleşen göğüsleri bebeğin rahatlatmasını beklemek doğru değilmil. Bebek yumuşak memeden daha kolay süt çekermiş. Dolayısıyla özellikle de ilk günlerde göğüsler şişmeye başlayınca bebeğe vermeden önce bir beş dakika kadar sütü pompayla çekmek ve memeyi yumuşatmak gerekirmiş. Şimdi öyle yapıyorum ve çok daha rahat emiyor Derin.

• Sütü sağıp buzluğa koymak konusunda çekincelerim vardı. Anne sütünün içeriği bebeğin o andaki ihtiyaçlarına göre şekilleniyor diyorlar ya… Şimdi çektiğimiz sütü iç ay sonra vermenin bir faydası olmuyor mu acaba diye düşünüyordum. Her ne kadar bunda doğruluk payı olsa da (örneğin, ilk zamanlarda gelen süt protein açısından daha zenginmiş) yine de fazla sütü buzlukta (iki kapılı derin donduruculu buzdolabında üç ay, tek kapılı derin dondurucuda altı ay) bekletmenin sakıncası yokmuş. Biz de öyle yapıyoruz şimdi. En azından birkaç hafta sonra biberona başladığımızda Doğan’ın geceleri vermesi için süt birikmiş oluyor.

• Sütü sağarken pompanın ritmik hareketlerine uygun, aynı yönde masaj yapılarak tıkanan süt kanallarının açılmasına yardımcı olunmalıymış.

• 

  Detaylar için resme tıklayın.

• Memeyi aşağı doğru sarkıtan ve dolayısıyla sütün aşağıda birikmesine yol açan ince askılı emzirme sutyenlerinin aksine, göğsü tam olarak kavrayan spor sutyenlerini tercih edilmeliymiş. Ben evdeki spor sutyenimi denedim ama onu da açıp kapatması dert oluyor. Sonradan Deniz’den kalan bu sutyeni buldum. Medela’nın Comfort Bra modeli. Kavraması spor sutyeni gibi, ama kenarlarında çıt çıtları olduğu için bebeği emzireceğiniz zaman kolaylıkla açabiliyorsunuz. Böyle bir modeli tavsiye ederim.

• Deniz Amerika’da doğduğunda oradaki hemşireler ilk birkaç gün 24 saat boyunca iki saatte bir, sonra da gündüz 3 saatte bir, geceleri de uyandıkça emzirmemizi söylemişlerdi. E tabii ki gündüz iki saatte bir meme emen çocuk “Akşam oldu, ben iyisi mi sekiz saat uyuyayım, sonra sabah kalkar iki saatte bir emmeye devam ederim” demiyor, geceleri de benzer şekilde uyanıyordu. Sonuç olarak benim de, Doğan’ın da anamız ağlamış, gözlerimiz pörtlemişti.Buradaki doktorlar 3 saatlik bir program önerdiler, gecede bir kere de dört saate kadar çıkmaya izin verdiler. Aman Tanrım, ne büyük fark! Zaten Derin’in de programı öyle, 3 saat civarında uyuyor çocuk. E ben de iki üç saatin arasında iki saat kadar uyuyabiliyorum. Az da olsa uykumu alıyorum. Bu şekilde devam edebileceğimizi söyledi Beyhan Hemşire. Yani “Aman, kilo almadı bu çocuk” diye panik yaparak saat başı emzirmek zorunda değiliz.

• Ancak, emzirme seanslarını daha verimli kılmak adına bir değişiklik önerdi. Ben, Deniz’de öğrendiğim gibi, bir memeyi 15-20 dakika, diğerini 10-15 dakika emzirmeye çalışıyordum. (Çalışıyordum diyorum, çünkü 10 dakika sonra Derin’i uyandırmak zorunda kalıyorum.) Beyhan Hemşire bunu değiştirmemi, bir memeyi baştan sonra vermemi, böylece bebeğin sadece ilk anda gelen şekerli su kıvamındaki sütü değil, sonradan gelmeye başlayan ve asıl doyurucu olan yağlı sütü de almasını önerdi. Toplamda 30 dakikaya çıkmamı istedi ama mümkün değil, Derin illaki uyuyor. O halde de memeyi yumuşatmak için ilk etapta sağdığım sütten kaşıkla biraz takviye etmemizi istedi. Biz de şimdi öyle yapıyoruz. Ben bir memeyi emzirebildiğim kadar emziriyorum, sonrasında diğer memeyi yumuşatmak adına sağıyorum. Eğer Derin yeterince emmemişse annem kaşıkla tıkıyor Derin’in ağzına… Ne kadar tıkılırsa o kuş kadar ağıza tabii…Dikkat: Bu son maddenin sadece bana ve Derin’e özgü olduğunun altını çizme ihtiyacı hissediyorum. Nitekim, orada bulunan başka bir anneye ona ve bebeğine özgü bambaşka bir program önerdi Beyhan Hemşire. Dolayısıyla her anne-bebeğe yukarıdaki 30 dakikalık tek meme programı uyacak diye bir sonuca varılmamalı.

Emzirmenin bu kadar teknik bir şey olduğunu unutmuşum. Hele de bu işi ikinci kez yapan bir kadından daha tecrübeli olması beklenir, değil mi? Öyle olmuyor işte…