Vallahi ben demedim bunu… İşte, burada yazıyor.
Gerek çalışmayan, gerekse çalışan 700 tane anneye sormuşlar: “Sizi gerçekten mutlu eden şey nedir?” Cevap: YALNIZ KALMAK!
Yani yanıt “Çocuğum” değil.
“Sizi mutlu eden şeylerin başında ne geliyor?” sorusuna verilen yanıtların dağılımı şöyleymiş:
- Tek başına köpük banyosu yapmak birinci gelmiş
- İkinci sırada egzersiz yapmak ya da ailece tatile gitmek yer almış
- Masaj yaptırmak veya eşimle/sevgilimle romantik bir yemeğe çıkmak üçüncü sırada mutluluk sebebiymiş
- Çocuğumla oynamak ile kendi kendime enteresan olmasa bile bir şeyler yapmak aynı oranda ve dördüncü sırada tercih edilmiş.
- Anneleri en çok mutlu eden şeyler listesinin beşinci sırasında ise UYKU geliyormuş.
Daha sonra çalışan annelerin mi, çalışmayan annelerin mi daha mutlu olduğunu öğrenmek istemişler. İşte sonuçlar:
- Her iki gruptaki anneler de yalnız kalmayı çok sevdiklerini söylemişler. Gün içinde fazladan 30 dakikaları olsa onu yalnız geçirmeyi tercih edeceklerini belirtmişler.
- Çalışmayan annelerin yüzde 89’u çalışmaları halinde çocuklarının daha mutlu olacaklarına inanıyorlarmış. Buna karşılık çalışan annelerin sadece yüzde 46’sı çalışmasalar çocuklarının daha mutlu olacaklarını düşünüyormuş.
Anne olarak iyi bir iş çıkarmadıklarını düşünenlerin oranı her iki grupta da aynıymış.
Yine her iki grupta da aynı oranda anne karşı grup tarafından ön yargıyla değerlendirildiğini düşünüyormuş. - Çalışmayan annelerin cinsel hayatı çalışan annelerinkine göre daha aktif ve daha eğlenceliymiş. Ayrıca çalışmayan anneler, kocalarının aileleri için yaptıkları konusunda daha tatminkârmış: Çalışan annelerin yüzde 43’ü kimin ne yaptığının çetelesini tutarken bu oran çalışmayan anneler arasında yüzde 9’da kalıyormuş.
- Çalışan anneler arasında evlilik dışı ilişki yaşama oranı iki kat daha fazlaymış. Aynı oran, çalışan annelerin eşleri için de söz konusuymuş.
- Çalışan anneler genel olarak çalışmayan annelere oranla hayatlarından daha az memnunmuş. Çalışan annelerin yüzde 53’ü hayatlarının başka türlü olmasını istediklerini söylerken çalışmayan annelerin yüzde 35’i aynısını dile getiriyormuş.
- Çalışan anneler, çalışmayan annelere oranla genelde daha az stresliymiş. Çalışan annelerin sadece yüzde 1’i stres altında olduklarını söylerken bu oran çalışmayan anneler arasında yüzde 24’e çıkıyormuş. Ancak bu strese rağmen çalışmayan anneler, çalışan annelere göre daha mutluymuş (Yüzde 52’ye yüzde 43)
Elçiye zeval olmaz. Ben sadece çeviri yaptım.
Bu arada bu “çalışmayan anne” lafına gıcık olduğunu daha önce söylemiştim sanırım. Bir annenin sabah evden çıkıp bir büroya, okula, muayenehaneye gitmemesi onun evde keyif çattığı anlamına gelmiyor.
Öyle değil mi evde çalışan anneler?
Filed under: Sohbet Muhabbet | Tagged: Calışan anne, Calışmayan Anne, Mutlu Anne=Mutlu Çocuk |
Blogcu Anne 
Evlilik dışı ilişki yaşamaya fırsatı olan çalışan anneleri tebrik edesim geldi:P Ne enerjidir kardeşim:)))))
Ozguranne, cok guldurdun beni!
Elif, su listedekilerden bir veya birkacini haftada 2-3 kere yapabilse; her iki taraf da pek mutlu olurdu sanki. Cok mu buyuk hayal yaa? 😛
şahsen ben de haftada 2 saat yüzmeye gitmekten pek mutlu olurdum..
Sanırım tam zamanlı değilde , esnek zamanlı çalışan anne’ler evde çalışan anneler ve hem evde hem ofiste çalışan annelere göre daha mutlu :=) bilmem anlatabildim mi?
Esnek saatli çalıştığımı, ve bu esnekliği de kendim ayarladığımı söyleyebilirim. Ama yine de çok mutlu ve huzurlu olmadığım kesin. Nedeni ise işimden çaldığım zamanda işimi savsakladığım hissim, çocuğumdan ayrı olduğum zamanda da ona yeterince zaman ayıramıyor olduğum hissim hiç bitmiyor. Yani kısaca her durumun kendine göre negatif ve pozitifleri var, hiçbiri mükemmel değl. Bu nedenle bence yapılması gereken fazla düşünmeden mutlu olmaya çalışmak. Kolay mı?? Absulately not!! (ingilizcesi beni daha iyi anlattı, türkçe: kesinlikle değil) Uzun yazdım biliyorum, bu aralar kendi gündem konum:)
Çalışmayan anne yok. Hepimiz 24 saat mesaideyiz. Gündüz işe giden anne var, gitmeden çalışan anne var.
Calismayan annelerin gizli bir sosyal baskiya maruz kaldiklarini dusunuyorum, ozellikle de egitimli olanlarin. o kadar okudun ve evde cocuk bakiyorsun bakisi… anne yaptigi secimden mutlu bile olsa, bu imalar, sozler ve bakis verdikleri karardan ufak ufak suphelenmelerine neden oluyor bence. insanlari takmamak bir erdem tabii ama hepimiz insaniz. bir cocuk yetistirmek, aldigimiz egitimi ve kendini gelistirme aliskanligini cocuk yetistirmede kullanmak neden yeterli gelemiyor? sosyal hayatta sadece anne oldugumuz icin yeterli saygiyi goremedigimizi dusunuyorum maalesef…
Evde de, dışarıda da çalışsak çoğumuz bir şeylerin eksik olduğunu, yarım kaldığını düşünüyoruz sanırım.
çalışmayan anne lafına ben de sinir oluyorum:=)
evden çıkmadan çalışan anne ile evden çıkıp çalışan diye ayırsak ? 😦
ve benim de sanırım 30 dakikam olsa evlilik dışı yerine evlilik ilişkime ayırırım :=)) nassı yanii:P
çok mu karıştırdım konuları 😛
Yoo, bence çok da yerinde söyledin. Katılıyorum 🙂
ayça süper ya.bende çalışmayan anne lafına gıcık olup evde çalısan yada evden çıkmadan çalısan anne olarak 30 dk mı evlılık ilişkime yada kendıme ayırmak istedim:(
galiba o eksik düşündüğümüz şeyleri tamamlamak ömrümüzü tüketiyor.
anne olmak ayrıcalıktır.reyhane senınde bahsettiğin gibi galiba biraz eksık saygı goruyoruz:(